اگر اشتباه کرده ایم باید به مردم باز گردیم

 اگر اشتباه کرده ایم باید به مردم باز گردیم  

ما نمی‌توانیم راجع به عزت مردم قهرمان غزه و مقاومت پر افتخار حزب‌الله  لبنان صحبت کنیم و عزت مردم خودمان را نادیده بگیریم. مردم بین خود تناقضی میان حمایت از مردم غزه و حفظ کرامت انسانی خود نمی بینند.  آن ها اعتقاد دارند که می توان این دوگانگی رفتار را نداشت. میل مردم به استقلال روحانیت در کنار دوستداری آن ها از روحانیت  همنشینی اصلاح طلبی و اصولگرایی با هم است.

میرحسین موسوی با حضور در نشست شصت و ششمین سالگرد تاسیس انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علوم پزشکی در جمع دانشجویان به ایراد سخنرانی پرداخت.

در ابتدای این مراسم پخش نماهنگی از تصاویر شخصیت‌های انقلابی، دفاع مقدس و تاریخ انقلاب به شدت مورد استقبال دانشجویان قرار گرفت. در این نماهنگ ضمن پخش صحنه‌های تاریخی از حوادث مختلف انقلاب، دفاع مقدس، جنبش دانشجویی، کوی دانشگاه و همچنین تصاویری از  امام خمینی (ره)،  شهید دکتر بهشتی، شهید مطهری، شهید چمران،  شهید دکتر شریعتی، آیت‌الله طالقانی، مهندس بازرگان، شهید آوینی و همچنین مهندس میرحسین موسوی و سید محمد خاتمی پخش شد.

دانشجویان هنگام پخش هر یک از تصاویر  با تشویق‌های پرشور، فضایی پرنشاط و انتخاباتی را بر تالار  شهید چمران دانشکده فنی دانشگاه تهران حاکم کردند.

در ادامه نماهنگ ویژه‌ای از تصاویر میرحسین موسوی به همراه ترانه مرغ سحر پخش شد، که با ابراز احساسات پرشور  دانشجویان حاضر در تالار شهید چمران دانشکده فنی دانشگاه تهران مواجه شد.   

در  این مراسم، سید عباس اشرف ...  

واقفی دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی با قرائت بیانیه‌ای به بیان نگرانی‌های جامعه‌ی دانشجویی پیرامون برخوردهای ظالمانه با جنبش دانشجویی و به تعطیلی  کشاندن انجمن‌های اسلامی پرداختند.
در ادامه این مراسم مهندس میرحسین موسوی که در میان تشویق‌های پرشور دانشجویان حاضر در جایگاه تالار شهید چمران قرار گرفت، در مقدمه سخنان خود به بیان احساسات خویش درباره‌ی دوران فعالیت‌های دانشجوی‌اش پرداخت و گفت: هیچ محفل و جمعی همچون انجمن اسلامی در من ایجاد احساس حسرت نمی‌کند، هنگامی که به گذشته می نگرم، می‌بینم چه بسا بهترین مقطع تاریخ زندگانی من هنگامی بوده است که با جمعی از جوانان دانشجوی با خلوص و با انگیزه‌های دینی و معنوی و ملی در انجمن اسلامی فعالیت می‌کردیم. 

وی افزود: هنگامی که به این موضوع می اندیشیدم که در بهترین جمع از چه سخن بگویم؛ به این نتیجه رسیدم که موضوع خود انجمن‌های اسلامی  و وضعیت روز جامعه را به عنوان محور های سخنرانی خود قرار دهم.

موسوی گفت: دوام انجمن اسلامی دانشگاه تهران در 66 سال گذشته،  قدرت و فرازها و تاثیرگذاری‌های انجمن ها، نگاه مجدد به تاریخ آن ها و دلایلی که دوام انجمن ها را در طول سال های گذشته ممکن ساخته است کمک موثری برای فهم چگونگی ادامه راه خواهد بود.

وی با اشاره به رابطه وضعیت امروز جامعه با وضعیت انجمن‌های اسلامی به استعاره ای برای توضیح سخنان خود اشاره کرد و گفت: در یکی از سفرهای سیاسی به ایتالیا در موزه واتیکان مجسمه‌ی قدیمی شگفت‌آوری را دیدم که نیم‌تنه ای مرمری و دو سر داشت که یک سر آن به یک سو نگاه می‌کرد و سر دیگربه سویی  دیگر؛ هنگامی که  مجسمه را خواندم، متوجه شدم متعلق به یکی از اسطوره‌های یونانی در 400 یا 500 سال پیش از میلاد مسیح به نام ژانوس است که خداوند دروازه‌ها و پل‌ها است.

وی افزود: از لحاظ استعاری در فرهنگ غربی این مجسمه نشان دهنده نقطه‌ای است که دو مساله‌ی مخالف و به ظاهر متضاد به هم می‌رسند ژانوس می‌تواند هم به گذشته نگاه کند و هم به آینده، هم به دولت نگاه کند و هم به دین، هم به آسمان و هم به زمین.

مهندس موسوی ادامه داد: هنگامی که من به انجمن‌های اسلامی فکر می‌کردم، این نکته به ذهنم خطور کرد که انجمن‌های اسلامی، از جمله انجمن اسلامی دانشگاه تهران، صاحب طبیعتی دوگانه و یا ژانوسی هستند که همزمان توجه به وظایفی دارند که  ظاهرا با یکدیگر مخالفند و معجزه‌ی انجمن اسلامی این است که این تضادها را با هم جمع کرده است و همین ویژگی باعث قدرت این تشکل شده است؛ به طوری که تضعیف هریک از این جنبه‌ها به تضعیف انجمن‌های اسلامی منجر می‌شود.

مهندس موسوی در ادامه با اشاره به گذشته انجمن های اسلامی دانشجویان گفت: سال 1321 سالی است که در دانشگاه‌ها نامی از خدا و پیامبر، اسلام و دین نیست و محیطی صرفا علمی؛ دروازه‌ای برای نگاه کردن به تحولات جهان و تغییرات است.

وی افزود: بزرگانی که زحمت کشیدند و این نهاد مقدس (انجمن‌های اسلامی) را پایه‌گذاری کردند، نگاه  بلندپروازانه‌ای داشتند و متوجه بودند که محیطی که بتواند تحول و علم و نگاه به تغییرات را در کنار ایمان و اعتقاد بنشاند، لازم است.

مهندس موسوی این مبنا را اساس شکل گیری انجمن‌های اسلامی خواند و افزود: انجمن های اسلامی دارای دو چهره اند؛ نگاهی به سنت‌ها و دین و ایمان دارند؛  چهره‌ای که نزدیکی بسیار زیاد با نهادهای دینی و سنتی ما دارد و همسایه و هم‌دوش آن هاست و چون زمینی مبارک از آن ها قوت می‌گیرد و تغذیه می‌ شود و چهره ای دیگر که نگاهی به جهان علم، جهان سیاست و تحولات گوناگون آن ها دارد.

وی افزود: جمع کردن این دو نگاه و این دو جهت خود، یک  معجزه  است؛ در حقیقت همان همنشینی سنت و تجدد محسوب می شود و بر این مبنا خود ساختاری پیدا می‌کند و در جایی جمعی منظم را وامی‌دارد تا بیاندیشند و راه حلی برای این همنشینی پیدا کنند.

موسوی اظهار داشت: از یک سو ما جنبه‌ی دینی و سنتی را داریم که بر مبنای آن انجمن‌های اسلامی قدرت می‌گیرند، به حمایت مردم تکیه و از اعتماد و اعتبار آن ها تغذیه می‌کنند؛ و از تجربه‌ ایی همچون تجربه نهادهای سنتی بهره می گیرند که سده‌های طولانی در کشور ما به دلیل برخورداری از حمایت و اعتماد مردم دوام یافته‌اند؛ از سوی دیگر انجمن های اسلامی چشم خود را به تغییر و تحولاتی که جهان را یکسره دگرگون می‌کند باز می کند؛ چهره‌ی ژانوسی انجمن اسلامی در این‌جا ظاهر می‌شود، چهره‌ای که از یک سو نشانه‌های تغییرات و تحولاتی را به جامعه منتقل می‌کند که در بیان حضرت امام و تصویر ایشان از دانشگاه توصیف می شود؛ "دانشگاه مبدأ همه‌ی تحولات است".

نخست وزیر دهه نخست انقلاب اسلامی این تعبیر حضرت امام از دانشگاه را ناظر بر کارکرد پیش گفته دانست و افزود: اگر به جامعه‌ی دینی‌مان نگاه کنیم، متوجه خواهیم شد که اکثر علامت‌هایی که از نظر نوآوریها و مسائل علمی و جهانی به جامعه دینی ما منتقل شده است از طریق انجمن‌های اسلامی یا از طریق کسانی بوده است که در انجمن‌های اسلامی عضو بوده‌اند یا کسانی دیگر که انجمن اسلامی آن ها را کشف کرده و به عنوان مصلحان دینی و اجتماعی در جامعه‌ی ما ظهور پیدا کردند.

وی یادآور شد: از سویی دیگر انجمن‌های اسلامی توانسته‌اند، ظرفیت‌های عظیم یک جامعه‌ی دینی را به جامعه‌ی علمی منتقل کنند و این کار کرد بزرگی بوده است.

نخست وزیر دوران دفاع مقدس ادامه داد: اگر در مقایسه‌ای فضای دانشگاه‌ها را از سال 1321 تا الان مرور کنیم خواهیم دید که انجمن‌های اسلامی در تحول دانشگاه‌ها و پیوندشان با جامعه و مردم، سهم بالایی در دینی شدن فضای دانشگاهی داشته‌اند.

وی تصریح  کرد: انجمن‌های اسلامی در انتقال مسائل اساسی جامعه به این محیط مهم نقش بزرگی داشته‌اند. یادم هست هر موقع بلایی یا مصیبتی برای کشور ایجاد می‌شد قدم اول را دانشجویان برمی‌داشتند. برای سیل‌زده‌ها و زلزله زده‌ها تا برسد به مسائل سیاسی و اجتماعی و از این قبیل. این ارتباط و امکان و تاثیرگذاری به دلیل اعتمادی بوده است که  مردم به فرزندان خودشان در این انجمن‌ها داشته‌اند. یعنی سرمایه‌ای که گروه‌های اسلامی از آن برخوردار بوده‌اند، همان اجتماعی که باعث پیروزی انقلاب اسلامی شد. مردم بی‌خود و در جاهایی که تردید دارند سرمایه‌گذاری نمی‌کنند. مردم از جمع‌ها و گروه‌هایی که پشت به اعتقادات و نگرش آنها به جهان، هستی و دین می‌ کنند حمایت نمی کنند .

این استاد دانشگاه افزود: انجمن‌های اسلامی در زمینه‌ی کسب اعتماد و حمایت مردم موفق بوده‌اند و از سوی دیگر به دلیل ارتباطی که با مردم داشته‌اند توانستند در نهادهای سنتی و دینی و در مساجد، روحانیت، هیأت‌ها و هر گروه و دسته ی سنتی و مذهبی نقش والایی را برای روشن‌گری و بسیج مردم ایجاد کنند.

وی متذکر شد: نکته ی مهم این است؛ هنگامی که هرکدام از این نگاه‌ها و چهره‌ها، ضعیف می‌شود، انجمن اسلامی قدرت خود را از دست می‌دهد؛ به محض این‌که جنبه‌ی معنویت و تکیه بر اسلام و اعتقادات دینی مردم کم می‌شود، نه تنها اعتماد مردم نسبت به آن ها از بین می‌رود، بلکه قدرت این ها برای پی‌گیری‌های ایده‌های مترقیانه‌ی خودشان را هم از دست می‌دهند و به محض این‌که چهره‌ی نگاه نوی آن ها به جهان و درک مسیر تغییرات و روندهای علمی بزرگ جهان از دست می‌رود، تبدیل به جمع متحجر بسته‌ای می شوند که نمی‌توانند نه در دانشگاه و نه در جامعه نقشی را ایفا کنند؛ یعنی توان انجمن‌ها در همین دوگانگی و دو نگاه متفاوت است. یکی از معجزات آن ها که کم‌نظیر هم هست، این است که درست دو جریانی را با هم جمع می کنند که به نظر می‌آید جمع کردنشان در یک جا دشوار است.

استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس افزود: نقش انجمن‌های اسلامی هم در این رابطه درست شبیه مرزداران است و نقش مهم و بزرگ مرزداران در آموزه‌های دینی، حفاظت از مرزها است. وی یادآورشد: به نظر می آید نقش دانشجویان جدی‌تر از نقش پاسداری از مرزهای جغرافیایی جهان اسلام است. کمتر نهاد و کمتر جمعیتی را می‌بینید که در چنین نقطه‌ی حساسی ایستاده باشند.

موسوی در بخش دوم سخنان خود اظهار داشت: اکنون در فضای سیاسی جامعه؛ چنانکه در بحث‌ها و شعارهای اولیه‌ی همین مراسم و نیز بیانیه‌ی انجمن اسلامی هم دیده می شود؛ مشاهده می کنیم که جریانات مختلفی در جامعه وجود دارد که در مقابل هم قرار می‌ گیرند.

وی افزود: در جامعه و فضای سیاسی که گفت وگوها، شعارها و جریان های مختلف وجود دارد گاهی ممکن است با جریاناتی مواجه شویم که مقابل هم قرار می گیرند.وقتی در این مساله دقت کرده و آن را واکاوی می کنیم دلیل آن را در قبول یک سازمان می بینیم که این می تواند این تضادها و مخالفت ها به وحدت تبدیل شود.

موسوی گفت: امروزه در جامعه ما دو جریان اصلاح طلبی و اصولگرایی وجود دارد که در توضیح اصولگرایی یک زمان این جریان به گونه ای تعبیر می شود که ارتباط وسیعی با اصلاح طلبی داشته باشد و موقعی هم به اصلاح طلبی و اصولگرایی عنوان کلیشه ای قلمداد می شوند که هیچ سازشی با هم ندارند؛ اینجا هم اصولگرایی معانی عمیق خود را از دست می دهد و هم اصلاح طلبی نمی تواند برای تحولات و دگرگونی های درست، مفید واقع شود و تنها به دست مایه ای برای مبارزات خالی از ارزش که ممکن است پشتوانه مردم را در خود نداشته باشد، تبدیل می شود.

وی اظهار کرد: جامعه ما بر عکس این کلیشه سازی در ارتباط  با اصلاح طلبی و اصولگرایی چهره ژانوسی پیدا می کند به این معنی که در عمق قضاوت و داوری خود، جامعه هم اصلاح طلب و هم اصولگراست. نخست وزیر دهه اول انقلاب تصریح کرد: در حال حاضر آنچه در سطح مبارزات سیاسی معارض هم دیده می شود و در خود سطح مردم در حقیقت دو روی یک سکه یا دو سر یک مجسمه تلقی می شود که هر کدام یکی چیزی را می پوشانند که کامل کننده همدیگر هستند.

وی تاکید کرد: آنچه

برای نیاز واقعی ملت ما و چاره ای برای از بین رفتن این تفرقه ها به نظر می آید، این است که توجه کنیم مردم چگونه می توانند اصلاح طلبی و اصولگرایی را با هم جمع کنند. در چنین حالتی بهره گرفتن گروه های سیاسی  از این تجربه مردم برای برون رفت از وضعیت نامطلوب می تواند بسیار پربرکت و کارساز باشد.

این استاد دانشگاه ادامه داد: به طور مثال در جامعه ما مساله عدالت و آزادی از هم جدایی ندارد و البته در قدیم هم نداشت. در دوره مشروطیت شعار عدالت در مقابل استبدادها و حکمرانی عده ای مستبد قرار می گرفت؛ در آن دوره مجلس قانون زاییده و قانون مندی از دل عدالت آفریده شد و مردم با دوری از حکمرانی افراد از استبداد فاصله و به سمت عقلانیت و آزادی رفتند. ما در داخل مردم هم به هیچ وجه جدایی بین عدالت و آزادی را نمی بینیم.

وی در عین حال خاطرنشان کرد: در جامعه ما اگر به این دو اصل، شعار و ارزش بنیادی درست نگاه شود، می بینیم که از نگاه فلسفی آنها از هم جدایی ناپذیرند.در فضای دروغ، تباهی، فساد و نبود عدالت و در فضایی که افراد به این فکر هستند که هر روز سفره آنها کوچک نشود و زیر گام های سنگین ظالمین خرد نشود و در این فضای بی پناهی طبیعی است است آزادی هم از بین رود.

وی افزود: آزادی در جایی تبلور پیدا می کند که افراد فرصت اندیشیدن پیدا کنند و برعکس هم در نبود آزادی اگر مردم از نعمت و اهمیت آزادی که در حقیقت حق آنهاست غافل شوند نمی توانند به سمت عدالت و به سمت حقوق اساسی و سعادت خود حرکت کنند.

وی گفت: در جامعه ای که می توانیم آزادی و عدالت را با هم جمع کنیم، مردم می توانند راه شهیدان را ادامه داده و مدافع معنویات باشند اما در عین حال این اعتقاد و این شیفتگی در میان مردم باعث نمی شود که آنها موافق دخالت دستگاه ها و نیروهای گوناگون در امور شخصیه خود باشند یعنی دفاع از ارزش های اساسی و دفاع از خون شهیدان و راه آن ها تناقضی برای احترام به زندگی و امور شخصی آن ها ندارد.

مردم هم می توانند پایبند ارزش ها باشند، از راه شهدا دفاع کنند، به آن افتخار کرده و آن را ترویج دهند؛ اما در عین حال این عقیده مجوز این نیست که در اموری که برای مردم است، سلیقه شخصی آنهاست تجسس شود و دست اندازی صورت گیرد؛ در اینجا جامعه هم اصلاح طلب هست و هم اصولگرا.

موسوی تاکید کرد: جامعه دوست ندارد به ارزش های او توهین شود، مردم دوست دارند به عقاید دینی آنها احترام گذاشته شود اما در عین حال مردم راضی نیستند که هیچ کتاب یا روزنامه ای به بهانه های اندک و غیر مقبول توقیف یا بسته شود.

وی ادامه داد: مردم می توانند در درون خود این دو مساله را جمع شده و با هم بخواهند و مشکلی هم ایجاد نشود؛ چرا که اصلا پیشرفت کشور هم می تواند در گرو همین مساله باشد و جامعه خود تحمل زیادی برای درک آن دارد. جامعه معمولی ولی آگاه ما هیچ ارتباطی بین احترام به مقدسات و سخت گیری بر مطبوعات و رسانه ها نمی بیند و اعتقاد به آسان گیری دارد.

میرحسین موسوی با بیان اینکه:معتقدم هر نهاد، حکومت و دولتی که بخواهد متکی به این ویژگی مردم باشد و از این ویژگی فرهنگی بیشترین استفاده را کند، گفت: باید بی صبری های خود را تقلیل داده و از این ویژگی گذشت، صبوری، تحمل و جوانمردی مردم درس بگیرد .

 وی افزود: فکر می کنم به طور میانگین جامعه ما در مجموع طیف ها و گروه های فکری مختلف، همه به روحانیت احترام می گذارند و می خواهند کنار او باشند، از روحانیت توان بگیرند، حمایت کنند و البته روحانیت هم به آنها کمک کند؛ حال در این فضای اعتماد جامعه که موجب خیر و برکات کثیری برای انقلاب و تداوم اندیشه های آن و نیز رشد انگیزه می شود، آنها دوست ندارند روحانیت دولتی شود.

 موسوی تاکید کرد: مردم ما مخالف حمایت روحانیت از نظام و دولت نیستند اما این حمایت را در گرو مستقل بودن آن می دانند و نمی خواهند تحت تاثیر دولت قرار گیرد. در اینجا باز می بینیم که اصولگرایی در کنار اصلاح طلبی می نشیند.

 نخست وزیر دوران دفاع مقدس با ذکر خاطره ای از دوران آغازین انقلاب  گفت: آن زمان دولت با دعوت از برخی روحانیون و ائمه جماعات در نقاط مختلف کشور، جلساتی را تشکیل می داد و در آن جلسات روحانیون نقدها و مشکلاتی را بیان می کردند و وزرا به آن ها جواب می دادند؛ همیشه احساس می کردیم در این جلسات برکات زیادی برای کشور نهفته و بدون هیچ نوع شائبه و مشکل خاصی کار پیش می رفت و مسایل مختلف بیان می شد. آن زمان آیت الله مهدوی کنی در پیغامی به بنده نگران دولتی شدن روحانیت در این جریان بودند که بنده هم به ایشان شرح دادم که ما هیچ پول و امکاناتی را به آن ها نمی دهیم و تنها دعوت می کنیم که مشکلات را بیان کنند چرا که معتقدیم روحانیت  قشر پاکی بوده و از پایه گذاران انقلاب و در کنار مردم بودند و  می توانند نقدهای مشفقانه ای در راه پیشرفت جامعه داشته باشند. البته آنها خود می دانند که در چه جاهایی از دولت حمایت کنند و در مجموع فکر می کنیم این بهترین چیز است. ارتباط بدون چشم داشت دولت و روحانیت با یکدیگر، هم باعث افزایش نقش روحانیت و هم باعث رشد و اصلاح دولت است. میل مردم به استقلال روحانیت در کنار دوستداری آن ها از روحانیت  همنشینی اصلاح طلبی و اصولگرایی با هم است.

مهندس میرحسین موسوی ادامه داد: جامعه موافق کسب و کار خصوصی است و از خصوصی‌سازی حمایت می‌کند این‌که بخش  خصوصی را قدرتمند کنیم حرف درستی است، اما جامعه موافق ترویج یک فضای ارزشی سوداگرانه که همه چیز درآن قابل خرید و فروش باشد، نیست.

وی تأکید کرد: مردم نمی‌خواهند آن ارزش‌هایشان که باعث بقای شخصیت، دین و ایمان و همه‌ی هستی آنهاست، همچون کالایی که قیمت  پولی دارد، قابل خرید و فروش باشد و به دنبال آن  نهادهای برآمده از مردم، چنین وضعیتی پیدا کنند.

وی افزود: در نظر گرفتن این ویژگی مردم ، بسیاری از مشکلات فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ما را حل می‌کند.

وی با اشاره به این که در یک جامعه سوداگرایانه همه چیز کالا می‌شود و قابل خرید و فروش است، گفت: در آیاتی که در مقدمه‌ی بحث خوانده شد، خداوند متعال از تجارتی صحبت می‌کند که مردم را از عذاب جهنم نجات می‌دهد و آن‌ها را به سرمنزل وصل و وصال خودش می‌رساند و به بهشت می‌برد.

مهندس موسوی افزود: در جامعه‌ای که تجارت با خداست و بیع با خداست، در آن جامعه سوداگری و حاکمیت پول به  حداقل  خودش تقلیل پیدا می‌کند. البته  این به این معنی نیست که در این جامعه تولید ثروت، رشد و توسعه نیست، نه این‌چنین نیست؛ بلکه در آن جامعه این‌گونه است که اگر ضرورتی داشته باشد مردم حاضرند از همه چیز خودشان در راه خدا بگذرند و به کشور، به مردم و به انقلاب کمک کنند تا کشور از بحران‌ها رد شود. در چنان جامعه‌ای می‌شود بدون آن‌که به مردم صدقه بدهید و پول کف دست آنها بگذارید انتظار داشته باشیم که به بحران‌ها و مشکلات را برای  مردم شرح دهیم و مردم را به طاقت و سخت‌کوشی فروان کار کردن با حفظ عزت انسانی خودشان دعوت کنیم و آنها پاسخ دهند.

 استاد گروه علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس گفت: برای ما حفظ عزت مردم و صیانت از این مساله، صیانت از بزرگ‌ترین سرمایه‌هاست. اگر این مهم را نداشتیم، نمی‌توانستیم انقلاب کنیم و پیروز شویم. اگر این را نمی‌داشتیم، نمی‌توانستیم 8 سال مقاومت کنیم آن هم با شرایطی که در جنگ بود. الان هم همین‌طور است. ما اگر مشکل داریم بعضا اشتباهی کرده ایم، کج رفتیم، مشکلی پیدا کردیم، هزینه‌ی زیادی کردیم، یک جاهایی را بی خود خرج کردیم و الان دستانمان تهی شده است، فکر می‌کنم با حفظ  حرمت و عزت مردم به سمت و سوی  آنها رجوع کنیم، از آنها کمک بخواهیم. مردمی که در طول 8 سال جنگ فرزند خود را به جبهه‌ها می‌فرستادند، مال و اموال خود را، زینت‌آلات خانواده‌هایشان را به جبهه می‌ بخشیدند. مادران در پشت صحنه‌ها به نوعی از دفاع مقدس حمایت می‌کردند و پدران و فرزندان و دختران هریک به نوعی در پشت جبهه فعالیت می‌کردند. در شرایطی که  ارزش‌ها زنده شود و روی آنها ایستادگی شود، دلیلی ندارد که مردم در شرایط سختی کمک خودشان را دریغ کنند.

موسوی ادامه داد:  کسانی که  امور را می‌گردانند، همه‌ی نهادهایی که برای کشور مقدس هستند و برآمده از نظام جمهوری اسلامی هستند و ما هم آرزو داریم که تقویت شوند و قوی بشوند باید توجه کنند که ما نمی‌توانیم راجع به عزت  مردم  قهرمان غزه و مقاومت پر افتخار حزب‌الله  لبنان صحبت کنیم و عزت مردم خودمان را نادیده بگیریم. مردم بین خود تناقضی میان حمایت از مردم غزه و حفظ کرامت انسانی خود نمی بینند  آن ها اعتقاد دارند که می توان  این دوگانگی رفتار را نداشت.

آخرین نخست وزیر جمهوری اسلامی ادامه داد: جامعه‌ی ما امروز مخالف باج دادن به قدرت‌های بزرگ است. این همان اصولگرایی است. جامعه دوست ندارد که ما وابستگی داشته باشیم. جامعه‌ی ما قویا از داشتن فن‌آوری هسته‌یی حمایت می‌کند، جامعه‌ی ما سر خم کردن در مقابل خواسته‌های قدرت‌های بزرگ و این‌که جلوی پیشرفت ما را در تکنولوژی‌های پیشرفته بگیرند، رد می‌کند و آماده‌ی هر نوع فداکاری است تا در این راه بایستیم و از دولتمردان هم همین انتظار را داریم و این ویژگی اصولگرایانه است. درعین حال جامعه‌ی ما به دلیل این‌که یک عقل جمعی در آن حاکم است از تحریک بیهوده‌ی جهان دل خوشی ندارد. ما دهها مساله دیگر نیز به همین ترتیب می توانیم پیدا کنیم که ظاهرا در کلیشه هایی که از اصولگرایی و اصلاح طلبی ساخته شده محبوس هستند و متناقض و غیر قابل جمع به نظر می آیند  ولی در نظر مردم عادی و جامعه کشورمان تضاد و تناقضی با هم ندارند و می توان آن ها را در کنار هم قرار داد . هم اصولگرا بود و هم اصلاح طلب.

وی افزود: مردم ما بین خود با هم دوست و آشنا هستند و تفاوت‌ها را تحمل می‌کنند و دوست دارند که به دولت و نظام شان کمک کنند و انقلاب را به پیش ببرند، کشور  را آباد کنند و همه این وی‍‍ژگی‌ها را با هم داشته باشند.

مهندس موسوی یادآور شد: یکی از وظایف افراد و گروه‌های که دل به حال مملکت می‌سوزانند، این است که با تکیه به همین روحیه‌ای که در مردم است، امکان وحدت بیشتر را در صفوف ملت فراهم کنند.

وی افزود: گروه‌های سیاسی باید در هر قدمی که بر می‌دارند، توجه داشته باشند این سرمایه عظیم را با انگیزه‌های محدود خود خدای ناکرده تکه تکه و قسمت قسمت نکنند و از مجموع این سرمایه برای دست‌یابی به یک جامعه پیشرفته، متمدن و برخوردار از یک تاریخ طولانی،  استفاده کنند.

مهندس موسوی در پایان یادآور شد: این چارچوب، ظرفیت آن را خواهد داشت که در میان ملت ظرفیت‌های عظیمی را برای دفاع از انقلاب و نظام و دولت به معنای عام، ایجاد کنند.

وی افزود: انجمن اسلامی برشی طبیعی از جامعه است که فقط یک سلیقه و گرایش به علم و مذهب در آن جمع نمی‌شود؛ این طور نیست که در آن یک سلیقه و یک گرایش دور هم جمع شده باشند و تنها یک نوع کلیشه ساخته و تحت آن عنوان فعالیت کنند.

وی در پایان با آرزوی آن که کشور به سمت وحدت بیشتر برای حل مشکلات پیش رود، افزود: این هدف جز با وحدت همه آحاد ملت و کمک دانشجویان عزیز، انجمن‌های اسلامی، نسل جوان و فرهیخته، زنان و مردان امکان‌پذیر نخواهد بود؛ کشور را همه می‌سازند، نه یک فرد، یک گروه و این خواستی جمعی است.

در پایان این مراسم میرحسین موسوی تعدادی از فعالین انجمن اسلامی دانشگاه تهران و علو م پزشکی لوح تقدیر اعطا کرد.